Maandagmorgen, nadat iedereen het huis uit is, loop ik de salon in en kijk in m’n agenda. Het zweet breekt me ter plekke uit, dubbele afspraak en ik heb nog maar een kwartier voordat de eerste klant vermoedelijk de deur binnenloopt. Twijfelkont die ik ben, bedenk ik me stiekem: zal ik het erop aan laten komen en zien hoe het op me afkomt of klim ik toch maar gelijk in de telefoon om iets te regelen. Ik twijfel dus…….
Mijn eerste klant, mevrouw A zal ik haar maar noemen, is een echte trouwe klant door de loop der jaren heen. Mevrouw B, tja, hoe zal ik het netjes zeggen, is erg punctueel, een dametje en voelt zich soms een beetje meer dan de ander. Althans, dat is mijn indruk van de beide keren dat ze een bezoek bracht aan de salon.
Hoe dan ook, ik pak m’n koffie mee, de heerlijkste bak van de hele dag vind ik overigens en zie mevrouw B al aankomen en gelijk achter haar stopt ook de auto van mevrouw A.
Ik voel de spanning opkomen en bedenk me dat het nu toch al te laat is om een keuze van het wel of niet bellen te maken.
Beide lopen samen de salon binnen en ik begroet ze hartelijk, maar ik kan mijn verbazing van het hun beide tegelijk te zien niet verbergen. Het voelt als toneelspelen, maar ik baal eigenlijk ontzettend van mezelf dat ik deze misser niet eerder heb gesignaleerd.
“Uhhh”, stamel ik nog voorzichtig, “volgens mij heb ik met jullie op hetzelfde tijdstip een afspraak staan”?! Mijn hals kleurt al rood en beide toveren in een handomdraai hun afsprakenkaartjes tevoorschijn, sneller dan ik zelf kan reageren en ondertussen pak ik ook mijn agenda er maar eens bij. Alsof ik daar de oplossing in zie voor dit moment.
“Geen goed begin he, zo op de maandagochtend” en ik besluit in mijn hoofd dan toch maar met de billen bloot te gaan en toe te geven dat ik fout zit, ze graag beide wil helpen, maar dat ik helaas maar één paar handen heb.
Na mijn excuses gemaakt te hebben blijkt mevrouw B erg loyaal te zijn en mijn misser goed op te pakken. Hoe verkeerd heb ik dit weer ingeschat en met een liefdevolle schouderklop van haar kant, biedt ze aan de afspraak wel een week te willen verschuiven.
“Stiekem komt het mij ook beter uit hoor”, zegt ze. Het moet blijkbaar zo zijn.
Voor mij weer een lesje, ik heb me flink op haar verkeken…. En nu, na jaren, is ze nog steeds een van mijn trouwste klanten.
