Drie weekjes vakantie deze zomer, een beetje anders, net als voor iedereen. Hoe dan ook, na wat luieren, begint het dan ook weer te kriebelen om in beweging te komen en wat doe je dan… zolder opruimen. We hebben achter de woning een grote schuur, waarin de salon gevestigd is op de begane grond en deze is volledig overzolderd. En dan weet je het wel, als je en een grote schuur tot je beschikking hebt en daarbij ook nog een hele grote zolder, dat betekent veel Rommel, heel duidelijk met een hoofdletter.
Na de koffie zijn we met goede moed begonnen en dan blijkt het gevoel van “dat doen we wel even” toch niet zo eenvoudig te zijn. Want die Rommel, blijkt niet alleen niet alleen rommel te zijn, maar vooral je hele leven en dat van je gezin. Alle ingepakte dozen, schoolboeken en wat al niet meer, we hebben het vanaf zolder naar beneden laten zakken en zijn toen gaan spitten. Wat zijn we veel tegengekomen en wat was het een mijmer dagje, van “ooh kijk dit nou eens” en “wat leuk” en “jeetje, dat dat toen zo werkte”. Je zult het wel herkennen, bij ons zal het niet anders zijn dan bij vele andere zolders die aan een opruimbeurt toe zijn.
Wat vooral ook erg leuk was, was de doos met historie van de salon, de oude prijslijsten, visitekaartjes, de boekhouding, oude agenda’s en dat van 30 jaar lang. En wat blijkt, anno 1993 schreef ik handmatig mijn eigen nieuwsbrieven. Je kunt het je nu met al onze social media en marketingplannen niet meer voorstellen. Dat gebeurde dus gewoon met een goed schrijvende zwarte fineliner, sierlijke letters, plaatjes en ook nog mooie content, zo werd deze geschreven en elders gekopieerd om deze aan de klanten een maand lang mee te geven en uit te delen. Flyeren, dat deed ik ’s avonds als het donker was, de brievenbussen bij langs, zo kon ik snel en ook een beetje anoniem.
Op braderieën staan in de buurt, om naamsbekendheid te krijgen, demonstraties geven bij de plattelandsvrouwen en zoveel meer. Veel fysieke acties om van je te laten horen… Anno 2020 zitten we achter ons beeldscherm en worden deze acties van daaruit gecommuniceerd en dit uiteraard met hetzelfde, maar net even anders.
Het mooiste wat ik tegenkwam, waren de oude agenda’s, wat een historie en wat leuk om te lezen. Hierin stonden niet alleen de afspraken met de klanten, maar natuurlijk ook al onze gezinsperikelen kwam ik daarin tegen. Van zwemles, verjaardagen, vakanties, urenregistratie van de oppas, heel wat lief en leed, huil- en lachmomenten, staan opgeschreven in deze grote boeken. Zelfs mijn (inmiddels overleden) ouders, maakten toen afspraken met klanten, namen natuurlijk heel lief de telefoon aan op de momenten dat ik werkte terwijl zij samen aan het oppassen waren in huis. Heel mooi om hun handschriften hierin ook tegen te komen.
Tja en wat doe je dan, weggooien en dan naar ‘t oud papier…. toch maar niet. Er stond dus veel Rommel, met een hoofdletter bewust, deels omdat het veel was, maar vooral om het dierbare Rommel was. Er staat nu weer een box in een hoekje op die grote zolder, waarin mooie herinneringen zitten die ik mag koesteren.
