Herken je dat? Keuzestress! De kleinste keuzes worden daardoor groot, wat eigenlijk nergens op slaat, want zo groot is het normaliter niet.
Wij zijn gezegend met vier kids, waarbij we vier schone kids hebben mogen begroeten en nog eens vijf hele mooie kleinkids! Je zult wel begrijpen dat des te groter je gezin is, des te vaker je keuzestress tegenkomt, althans als je daar gevoelig voor bent. En dit ligt uiteraard altijd bij jezelf, daar kan een ander niets mee.
Het maakt het soms lastig, wat doe ik met mijn vrije tijd, geef ik die tijd aan mezelf, of aan iemand anders. Vanuit mezelf ben ik een gever. Soms iets te vaak, soms iets te veel, maar ik weet dat het geven van aandacht een groot goed is. Maar ook het ontvangen van aandacht.
Compliment! Of toch...
Afgelopen weekend liep ik de plaatselijke kledingzaak binnen en heb wat leuke items gescoord voor als de zon gaat schijnen. We staan in de startblokken om op vakantie te gaan, dus wat tops en jurkjes was meer dan welkom.
Dit keer geen keuzestress, het was me vlot duidelijk. Gezellig gebabbeld met wat meiden die daar werken en de eigenaar. Super blij met zo'n leuke, vlotte kledingzaak in ons dorp. Toen ik bij de kassa stond af te rekenen, kwam de eigenaar erbij staan. Ik dacht al even, wat nu? Hij was heel vriendelijk, vroeg me wat ik deed voor werk en al kletsend kwam het hoge woord eruit: "Wil je bij ons komen werken?" Hij vond dat ik echt in het team zou passen. Deze vraag was ik nog niet eerder tegengekomen, dus stiekem was ik best gevleid. Later bleek dat ze op zoek zijn naar een ouder iemand, of ik dat nu per se wilde horen..... Maar, ik heb van deze aandacht toch maar even genoten.
Op onderzoek uit
Deze week kreeg ik vanuit een klant een lastige vraag. Vanuit onze klantenservice werd ik met deze mevrouw doorverbonden, want het bleek redelijk ingewikkeld te zijn. Deze mevrouw heeft de aandoening, leucocytoplastische vasculitis, wat er feitelijk op neer komt dat de kleine bloedvaatjes zijn ontstoken. Dit uitte zich bij deze mevrouw in rode bloedpuntjes op haar gehele armen. Nu werd haar door haar eigen arts geadviseerd om een lichte dosis prednisolon te gaan gebruiken. Iets waar ze tegenop zag, vandaar haar eigen initiatief om op onderzoek te gaan, die ertoe leidde dat ze bij ons terechtkwam.
Nadat ik haar had beloofd me hierin te gaan verdiepen en via de mail haar een advies te geven, ben ik op onderzoek uitgegaan. Wat houdt deze aandoening in, wat doet het met je lichaam inwendig, wat doet het uitwendig en hoe kun je dit behandelen of is het alleen maar symptoonbestrijding wat je kunt doen.
Bij zulke vragen is mijn uitgangspunt altijd, je zou het zelf maar hebben en tegelijk ook, ik ben geen arts en die hebben we ook niet binnen ons team. Dus schoenmaker, blijf bij je leest! Met dit in ons achterhoofd, proberen we een goed advies te geven.
Uiteindelijk ben ik uitgekomen op een wasgel die kalmeert en tevens kleine ontstekingen remt en een bodylotion die verzorgend is en niacinamide bevat. Niacinamide is verzorgend, kalmerend en ook nog eens licht ontstekingsremmend. Met daarbij een soort pasta voor kleine ontstekingen die voor de nacht kan worden aangebracht.
Huidspecialist
Nogmaals, wij zijn geen artsen, maar wel specialisten als het gaat om de huid. Daarom heb ik haar ook aangeraden dat het prednisolon advies absoluut bij haar arts ligt en dat dit niet onze expertise is. Ze was blij met het advies, maar ook blij omdat ze gehoord werd en dat er persoonlijke aandacht voor haar was.
Gezien en gehoord
Deze week werd ik uitgenodigd voor een bijeenkomst dat ging over het platform mijnbuurtje.nl. Dit platform is een prachtige tool voor elk dorp, waarin mensen elkaar kunnen vinden, waarop activiteiten kunnen worden geplaatst. Waardoor je als dorp een centraal punt hebt, om zo verbinding met je buurtgenoten te krijgen. Elke bewoner krijgt zijn of haar eigen profiel, die jezelf aanmaakt, maar als vereniging, instantie of kerk, kun je ook zo'n profiel aanmaken. Zodra je een profiel hebt doe je actief mee. Je kunt hierop van alles vragen: wie wil met mij aan de wandel, koffie drinken, helpen in de tuin of de hond uitlaten. Wat het ook is, je doet het als dorp voor het dorp, dus als en voor de bewoners.
De ervaring vanuit dit platvorm is dat wanneer een dorp hierin actief deelneemt, contacten onderling met 60% zullen gaan stijgen. Dat zegt mij genoeg over hoe schraal het er qua sociale contacten vaak aan toegaat. We zijn feitelijk veel te druk met ons eigen hachje en dan spreek ik ook voor mezelf.
Na zo'n week van verschillende ontmoetingen, gesprekken, realiseerde ik me hoe belangrijk het is dat je gezien en gehoord wordt. Of het nu gaat om een groet, even een gesprekje, het gevoel hebben in beeld te zijn, of een luisterend krijgen over hoe jouw huidprobleem wordt ervaren. Wat voor jou en mij als klein lijkt, we doen het vaak zo vanzelf, daarmee kun je voor een ander het verschil maken.
